PATRONKA

fot6 

Julia Ledóchowska urodziła się 17 kwietnia 1865 roku w Loosdorf w Austrii. W 1874 roku jej rodzina przenosi się do Sankt Pölten, większego miasteczka niedaleka Loosdorf. Tam, w Szkole Pań Angielskich, otrzymuje wykształcenie o profilu humanistycznym. W 1883 roku Ledóchowscy nabywają dworek w Lipnicy Murowanej  i przenoszą się z Dolnej Austrii do Galicji.

 

 

fot3

Julia po śmierci ojca Antoniego zajmuje się administracją domu i gospodarstwa. Interesuje się językami obcymi, czytelnictwem, malarstwem. W 1886 roku wstępuje do klasztoru Sióstr Urszulanek w Krakowie. Pełni tam funkcję nauczycielki, mistrzyni pensjonatu, a wreszcie przełożonej tamtejszej wspólnoty. W roku 1907 wyjeżdża do Petersburga, by na prośbę tamtejszej parafii Św. Katarzyny podjąć się prowadzenia internatu dla dziewcząt – córek rosyjskiej Polonii. Organizuje dla nich i dla pracujących z nią sióstr szkołę i dom w Finlandii w Merentähti

 

fot4

 

Zmuszona do wyjazdu w momencie wybuchu pierwszej wojny światowej w 1914 roku, zatrzymuje się najpierw w Szwecji, gdzie w 1915 roku dla skandynawskich dziewcząt otwiera wraz ze swoimi siostrami Szkołę Języków Obcych, którą przenosi w 1918 roku do Danii. W Danii na prośbę ojców kamilianów uruchamia w 1917 roku ochronkę dla pozbawionych należytej opieki dzieci polskiej emigracji zarobkowej.

 

 

 

fot5

W czasie pobytu w Skandynawii współpracuje z Generalnym Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, powołanym do istnieniaw Szwajcarii (w Vevey) przez Henryka Sienkiewicza i Ignacego Paderewskiego. Wygłasza odczyty w Szwecji, Danii i Norwegii i tą drogą zbiera środki na cele Komitetu. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wraz ze swoimi siostrami i polskimi dziećmi, którymi się opiekowała wraca w 1920 roku do Polski. Zakłada nowe Zgromadzenie – Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, rozpoczynając jego działalność w Pniewach pod Poznaniem.

 

 

fot1W kolejnych latach organizuje wraz ze swymi siostrami, nazywanymi w Polsce urszulankami szarymi, wiele placówek szkolnych i opiekuńczo-wychowawczych. Niektóre z nich zakłada, inne przejmuje na prośbę różnych środowisk. Zostaje odznaczona Orderem Odrodzenia Polski i Krzyżem Niepodległości. Umiera w Rzymie w 1939 roku. Zostaje beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w 1983 roku. Sześć lat później powraca w swych relikwiach do Polski, do domu macierzystego Sióstr Urszulanek w Pniewach. Kanonizacja miała miejsce w Rzymie 18 maja 2003 roku.